Lezen is voor Sjaak Bral een eerste levensbehoefte, net zo belangrijk als ademen, eten en seks. Niet voor niets luidt zijn motto: een dag niet gelezen, is een dag niet geleefd. Bij elkaar heeft hij wel duizenden boeken gelezen. ‘Het mooie is dat je door een boek in een wereld wordt getrokken die je nog niet kende. Zo kun je door de ogen van schrijver meerdere levens meemaken, terwijl we zelf maar één leven hebben. Dat vind ik het mooiste van lezen. Luisteren is leuk, kijken is leuk, maar lezen trekt je in de wereld die je nog niet kende. Elke dag leef je zo een ander leven.’
 

Sjaak Bral (Marcel van der Heijden) is een geboren en getogen Hagenees. Hij groeit op in Mariahoeve en houdt zich als twintiger bezig met popmuziek en vrouwen. In 1992 wordt hij ontdekt na een optreden in het Veronica-programma RUR en een spraakmakend interview in het radioprogramma De Avondspits. Hij valt op door zijn improvisatietalent en ontwikkelt zich in vele disciplines.

Zijn carrière in het theater begint als stand-upcomedian. De volgende stap is een solovoorstelling. Inmiddels heeft hij 12 theaterprogramma’s, 23 oudejaarsconferences en 2 opera's voor het Residentie Orkest op zijn conto staan. Ook is hij actief op tv en radio, waaronder zijn lunchprogramma Broodje Bal op Radio West, en heeft hij sinds 1998 een dagelijkse column in AD/Haagsche Courant. Daarnaast levert hij als tekstschrijver/humorist achter de schermen betrokken bij uiteenlopende programma’s en schrijft hij theater- en liedteksten voor andere artiesten.

Maar bovenal is Sjaak de hoeder van de Haagse taal. Het lekkerste woord is volgens hem: strèkèzâh. ‘Daar zit voor mij alles in. Èzâh vind ik sowieso een mooie klank. Maar: kèk nâh daah leg me klâh vind ik ook een goeie. Eigenlijk is het allemaal mooi, toch. Het maakt niet uit wat je zegt in het Haags, het klinkt altijd goed. En als ik eerlijk ben, vinden vrouwen het vaak ook opwindend als je Haags praat.’

Over de campagne van Bibliotheek Den Haag zegt hij: ‘Ik ben BiebFavoriet omdat ik de bibliotheek een zeer warm hart toedraag. Ik schrijf al sinds mijn jonge jeugd en vind dat een mens niet kan zonder lezen. Lezen is voor mij een dagelijkse behoefte. Iedere bibliotheek is een schatkamer vol verwondering en betovering. Dwalen in de tuin der talen, wie wil dat niet? Nog steeds heeft een bezoek aan de bieb iets opwindends. Omdat je nooit weet met welke taalschatten je naar huis gaat.’