Er waren nergens regels en richtlijnen voor het Haags te vinden. Men deed maar wat. Dus toen dacht ik: hier moeten we wat aan doen. Want als je niet weet waar je vandaan komt, dan weet je ook niet waar je naartoe gaat. Inmiddels is bijna 60 procent van de inwoners van niet-Haagse afkomst. Daarom is het belangrijk dat we het cultuurgoed cultiveren. Het mooie is dat het Haags zich nu vermengt met andere straattalen. Als ik op de Haagse markt loop en die jonge Turkse gasten hoor praten, dan lig ik helemaal in een stuip. Het is hun taal, vermengd met het Haags. Dat is prachtig, toch? Taal is een levend organisme, het verandert continu. Het Haags cultiveren is belangrijk, maar dat het verandert, hoort er nu eenmaal bij.’